Mieczysław Voit
Aktor
ur. 1928-08-02
Aktor teatralny, filmowy i telewizyjny. Urodzony w rodzinie Romana, dyrektora Banku Ziemi Kaliskiej, i Marii z d. Hudez. Zamiłowanie do sztuki i uzdolnienia artystyczne prawdopodobnie odziedziczył po ojcu, który m.in. jako członek Zarządu i skarbnik Tow. Miłośników Sceny w Kaliszu był inicjatorem odbudowy gmachu teatru i zbiórki pieniężnej na ten cel oraz autorem artykułów o tematyce teatralnej w kaliskiej prasie (m.in. Teatr w Kaliszu "Gazeta Kaliska" 1929 nr 91). W latach 30. wraz z rodzicami i trzema braćmi wyjechał do Katowic, później do Tarnopola. Wybuch wojny zastał go we Lwowie. W pierwszych dniach kampanii wrześniowej w walkach z Niemcami zginął jego najstarszy brat. Niedługo po zajęciu miasta przez wojska radzieckie został aresztowany jego ojciec, którego wywieziono do łagru nad Kołymą. Jeszcze przed zakończeniem wojny wraz z matką i dwoma braćmi opuścił Lwów i wyjechał do Nowego Targu. Tam po wojnie uczęszczał do miejscowego gimnazjum. Później zamieszkał w Krakowie, gdzie był uczniem Liceum Plastycznego. Po maturze kolejno studiował na uczelniach krakowskich - malarstwo w PWSSP (obecnie ASP), historię sztuki na UJ oraz aktorstwo w Państwowej Wyższej Szkole Aktorskiej, którą ukończył w 1953 roku. Występował w teatrach Krakowa, Łodzi i Warszawy. Od XI 1948 na cztery lata związał się z krakowskim Teatrem Rapsodycznym Mieczysława Kotlarczyka. Później występował w Teatrze Poezji (1952-54). W 1955 związał się z Teatrem im J. Słowackiego. Od 1957 do 1963 aktor Teatru Nowego w Łodzi. W 1963 za Dejmkiem, któremu powierzono dyrekcję Teatru Narodowego, przeniósł się do Warszawy. W teatrze tym grał do 1966. Występował także w innych warszawskich teatrach: Dramatycznym (1966-79), Na Woli (1979-81), Ateneum (1981-86), Na Targówku (1986-88), Polskim (aż do śmierci). W 1980 gościnnie występował w warszawskim Teatrze Powszechnym. W l. 1975-78 ponownie podjął współpracę z K. Dejmkiem w łódzkim Teatrze Nowym. Ze względu na emploi, timbre głosu, wyrazistość, a przede wszystkim wyborny warsztat aktorski, często obsadzany w rolach władców, arystokratów, dyplomatów, duchownych, inteligentów czy Żydów. Z upodobaniem wcielał się także w czarne charaktery, np.: nazistów, dowódców band, ludzi będących na bakier z prawem. Chętnie grywał w popularnych serialach telewizyjnych. Był jednym z lektorów czytających radiową wersję Biblii Tysiąclecia. Był mężem aktorki Barbary Horawianki. Miał córkę Joannę, absolwentkę warszawskiej ASP. [Andrzej Androchowicz]
Filmografia WFF
- 1958 - KALOSZE SZCZĘŚCIA
- 1960 - KRZYŻACY
- 1960 - MARYSIA I KRASNOLUDKI
- 1960 - MATKA JOANNA OD ANIOŁÓW
- 1961 - DROGA NA ZACHÓD
- 1961 - ZADUSZKI
- 1962 - ZERWANY MOST
- 1965 - FARAON
- 1967 - CZŁOWIEK, KTÓRY ZDEMORALIZOWAŁ HADLEYBURG
- 1968 - SAMOTNOŚĆ WE DWOJE
- 1971 - BOLESŁAW ŚMIAŁY
- 1972 - DROGA W ŚWIETLE KSIĘŻYCA
- 1972 - PODRÓŻ ZA JEDEN UŚMIECH
- 1973 - POTOP
- 1973 - SANATORIUM POD KLEPSYDRĄ
- 1975 - DZIEJE GRZECHU
- 1975 - MAZEPA
- 1975 - NOCE I DNIE
- 1976 - CZERWONE CIERNIE
- 1976 - HASŁO
- 1977 - SZARADA
- 1979 - LEKCJA MARTWEGO JĘZYKA
- 1980 - UKRYTY W SŁOŃCU
- 1980 - WIZJA LOKALNA 1901
- 1981 - KLEJNOT WOLNEGO SUMIENIA
- 1983 - THAIS
- 1985 - SPOWIEDŹ DZIECIĘCIA WIEKU
- 1985 - STANISŁAW I ANNA
- 1986 - KOMEDIANTKA
- 1986 - ESD
- 1988 - ALCHEMIK
- 1988 - ALCHEMIK SENDIVIUS
- 1989 - PIOTR MICHAŁOWSKI
- 1989 - STAN STRACHU
- 1992 - CZARNE SŁOŃCA
Komentarze
Zaloguj się aby dodać nowy komentarz.