Ulice Krakowa, późny wieczór. Człowiek jadący tramwajem ma na imię Karol. Tego dnia opuścił więzienie, w którym odsiadywał wyrok za spowodowanie śmiertelnego wypadku. Przypadek zrządza, że staje w obronie kobiety jadącej w tym samym wagonie. Broni ją przed chuligańską zaczepką, odprowadza do domu. Następnego dnia dochodzi do spotkania w miejscu jej pracy - sali Muzeum Narodowego w Sukiennicach, gdzie Elżbieta jest konserwatorką starych dzieł sztuki. I tym razem odprowadza ją do domu. Ale już się nie rozstają. Karol pozostaje w jej domu. Tej samej nocy mówi całą prawdę o sobie. Dla Elżbiety nie ma ona żadnego znaczenia. Kocha Karola i wierzy, że wspólnie potrafią zbudować sobie nowe życie…

Źródło: filmpolski.pl